Dz.Urz.MON.2017.227
Dz.Urz.MON.2019.138
Dz.Urz.MON.2020.95
Dz.Urz.MON.2021.22
Dz.Urz.MON.2022.111

ZARZĄDZENIE Nr 59/MON

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 11 grudnia 2017 roku 

w sprawie doboru i stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego do ochrony informacji niejawnych 

   

Na podstawie art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 935) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§ 1.
Zarządzenie określa:
1) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego odpowiednich do wskazanego poziomu zagrożeń;
2) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego dla pomieszczeń kancelarii tajnych, pomieszczeń specjalnych, pomieszczeń wzmocnionych i pomieszczeń wydzielonych;
3) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których są przetwarzane informacje niejawne w jednostce organizacyjnej, w tym podczas ćwiczeń, stanów nadzwyczajnych i wojny oraz w środkach mobilnych i w kancelariach mobilnych;
4) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których przetwarzane są informacje niejawne w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych w czasie realizacji zadań poza granicami kraju oraz w pomieszczeniach ataszatów obrony;
5) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których są przetwarzane informacje niejawne na okrętach i pomocniczych jednostkach pływających Marynarki Wojennej;
6) dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego do ochrony materiałów niejawnych na pokładach statków powietrznych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 2.
Użyte w zarządzeniu określenia oznaczają:
1) jednostka organizacyjna – Ministerstwo Obrony Narodowej, jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowaną;
2) pomieszczenie specjalne – pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, przeznaczone do prowadzenia narad, odpraw, konferencji, prezentacji multimedialnych lub wideo-konferencji, związanych z przetwarzaniem informacji niejawnych o klauzulach „tajne” i „ ściśle tajne”;
3) pomieszczenie wzmocnione – pomieszczenie, w którym dopuszczalne jest przechowywanie materiałów niejawnych o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne” poza urządzeniami do ich przechowywania;
4) elementy systemów teleinformatycznych – urządzenia służące do przetwarzania informacji niejawnych w systemach teleinformatycznych w szczególności: serwery, stacje robocze, terminale, drukarki, skanery, urządzenia wielofunkcyjne, a także ich elementy aktywne oraz pasywne, w szczególności routery, switche, modemy i patch-panele;
5) rozległe systemy teleinformatyczne - system teleinformatyczny funkcjonujący w więcej niż jednej jednostce organizacyjnej;
6) pomieszczenie wydzielone:

a) pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, w którym zainstalowano elementy systemów teleinformatycznych przetwarzających informacje niejawne o klauzuli „poufne” lub wyższej z wyłączeniem pomieszczeń, dla których charakterystyka techniczna zlokalizowanych w nich elementów systemów teleinformatycznych lub sposób ich instalacji zapewnia, że informacje niejawne nie są w nich przechowywane poza okresem aktywności uwierzytelnionego użytkownika,
b) pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, w którym zainstalowano newralgiczne elementy rozległych systemów teleinformatycznych, w szczególności serwery przetwarzające informacje niejawne o klauzuli „zastrzeżone” więcej niż jednej jednostki organizacyjnej;

7) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z ochroną fizyczną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad telewizyjnym systemem nadzoru, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne; 3
8) ustawa – ustawę z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 742 oraz z 2022 r. poz. 655). 
9) środek mobilny – środek, który posiada możliwość przemieszczania się samodzielnie lub przy pomocy środka transportu;
10) kancelaria mobilna
– Kancelarię Tajną posiadającą możliwość przemieszczania się przy pomocy środka transportu.

Rozdział 2

Sposób określania poziomu zagrożeń

§ 3.
Dokumentację, o której mowa w art. 43 ust. 4 ustawy określającą poziom zagrożeń związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą w jednostce organizacyjnej opracowuje się na podstawie:

1) załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 maja 2012 r. w sprawie środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych (Dz. U. poz. 683 oraz z 2017 r. poz. 522);
2) informacji otrzymanych od Służby Kontrwywiadu Wojskowego, zwanej dalej „SKW”, Żandarmerii Wojskowej, zwanej dalej „ŻW”, Policji i osób funkcyjnych odpowiedzialnych za ochronę obiektów wojskowych, dotyczących ewentualnych zagrożeń związanych z działalnością obcych służb specjalnych, sabotażem, zamachem terrorystycznym lub innej działalności przestępczej;
3) wyników działalności kontrolnej i ocen stanu zabezpieczenia informacji niejawnych i przeglądów stanu ochrony fizycznej informacji niejawnych. 

§ 4.
W przypadku wzrostu poziomu zagrożeń, w celu zmniejszenia ryzyka do akceptowalnego poziomu, wzmacnia się system bezpieczeństwa fizycznego poprzez zastosowanie rozwiązań organizacyjnych, dostępnych środków ochrony, a w szczególności stałej ochrony fizycznej do czasu powrotu do stanu pierwotnego bądź wyeliminowania czynnika powodującego wzrost zagrożenia.

Rozdział 3

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego odpowiednich do wskazanego poziomu zagrożeń

§ 5.
1. W zależności od poziomu zagrożeń, w miejscach, w których są przetwarzane informacje niejawne o klauzuli „poufne”, „tajne” lub „ściśle tajne” stosuje się, adekwatne do poziomu zagrożeń środki bezpieczeństwa fizycznego dobrane według Załącznika nr 1 do zarządzenia.

2. Do przechowywania materiałów niejawnych wykorzystuje się niżej wymienione urządzenia:
1) szafy stalowe klasy C – do przechowywania materiałów zawierających informacje niejawne oznaczonych klauzulą „ściśle tajne”, a także „tajne”, „poufne” i „zastrzeżone”;
2) szafy stalowe klasy B – do przechowywania materiałów zawierających informacje niejawne oznaczonych klauzulą „tajne”, a także „poufne” i „zastrzeżone”;
3) szafy stalowe klasy A – do przechowywania materiałów zawierających informacje niejawne oznaczonych klauzulą „poufne”, a także „zastrzeżone”.

2a. Sposób przechowywania materiałów niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” w urządzeniach innych niż wymienione w ust. 2 określa się w instrukcji, o której mowa w art. 43 ust. 5 ustawy.

3. Klasyfikację i wymagania techniczne urządzeń, o których mowa w ust. 2, określa Załącznik nr 2 do zarządzenia.

4. Wszystkie pomieszczenia, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „poufne” lub wyższej powinny posiadać zabezpieczenie okien uniemożliwiające wgląd z zewnątrz.

5. Materiały niejawne oznaczone klauzulą „poufne", „tajne" i „ściśle tajne", w innych niż kancelarie tajne pomieszczeniach służbowych, nie spełniających kryteriów punktacji określonych w Załączniku nr 1 do zarządzenia, należy przechowywać w urządzeniach do przechowywania materiałów niejawnych, o których mowa w ust. 2 oraz należy spełnić jeden z następujących warunków:
1) pomieszczenie jest wyposażone w system alarmowy określony w Typ 3 Kat. K9;
2) pomieszczenie jest chronione całodobowo przez personel bezpieczeństwa posiadający odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa;
3) strefa jest chroniona całodobowo przez personel bezpieczeństwa w formie posterunku lub patroli zorganizowanych, w sposób wynikający z określonego poziomu zagrożeń, zgodnie z zasadami określonymi w Kat. K10 w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia.

6. Sposób zabezpieczenia sprzętu wojskowego, zwanego dalej SpW”, będącego materiałem niejawnym lub zawierającego materiały niejawne musi uwzględniać konieczność zapewnienia ich ochrony.

7. Sposób zabezpieczenia pomieszczeń, w których przechowywany jest SpW wyposażony w elementy zawierające informacje niejawne określają odrębne przepisy w zakresie ochrony SpW, w tym przepisy dotyczące obszarów, rejonów, terenów, obiektów oraz pomieszczeń podlegających szczególnej ochronie. 

REKLAMA  
Pełna gama szaf i sejfów

zgodnych z
ZARZĄDZENIEM Nr 59/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 11 grudnia 2017 roku 
w sprawie doboru i stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego do ochrony informacji niejawnych
 
 
szczegóły >>>
   


§ 6.
1. Osoby, którym powierzono materiały niejawne po zakończeniu pracy mają obowiązek zabezpieczenia ich przed dostępem osób nieuprawnionych.

2. Kierownik jednostki organizacyjnej określa system zarządzania kluczami do miejsc przetwarzania informacji niejawnych oraz urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych, a także zasady ustalania, zmiany i deponowania haseł lub kodów (szyfrów) w przypadku stosowania zamków szyfrowych.

3. Klucze zapasowe, kody zamków szyfrowych oraz kody systemu alarmowego do pomieszczeń, a także znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych, zapisane na formularzu, przechowuje się w sposób określony w planie ochrony informacji niejawnych. Wzór formularza określa Załącznik nr 3 do zarządzenia.

4. Zabrania się zapisywania przez użytkowników kodów zamków szyfrowych oraz kodów systemu alarmowego, z zastrzeżeniem ust. 3, oraz wynoszenia poza teren jednostki organizacyjnej kluczy, o których mowa w ust. 2 i 3. Wszelkie odstępstwa od tej zasady określa kierownik jednostki organizacyjnej.

5. Częstotliwość zmiany kodów zamków szyfrowych określa kierownik jednostki organizacyjnej, jednakże obligatoryjnie zmienia się je:

1) w urządzeniach i zamkach nowo instalowanych;
2) po każdej naprawie lub konserwacji zamka;
3) każdej zmianie składu osób znających kod;
4) w przypadku ujawnienia lub podejrzenia ujawnienia kodu osobie nieupoważnionej;
5) w urządzeniach, w których przechowywane są materiały niejawne o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne” – nie rzadziej niż co 6 miesięcy.

6. W razie utraty lub zagubienia kluczy, o których mowa w ust. 2 i 3, należy wymienić zamki.

Rozdział 4

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego dla kancelarii tajnych, pomieszczeń specjalnych, pomieszczeń wzmocnionych i pomieszczeń wydzielonych

§ 7.
Pomieszczenia specjalne powinny spełniać wymagania określone w § 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 2013 r. w sprawie szczegółowych zadań pełnomocników ochrony w zakresie ochrony informacji niejawnych w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych (Dz. U. z 2022 r. poz. 322) z uwzględnieniem, że:

1) szczegółowe wymagania w zakresie zabezpieczenia przed podsłuchem i podglądem oraz stosowania odpowiednich środków bezpieczeństwa fizycznego dla każdego z pomieszczeń określa SKW;
2) obowiązuje zakaz wnoszenia do nich przez osoby biorące udział w spotkaniu (naradzie, odprawie, konferencji) wszelkich urządzeń służących do przetwarzania obrazu lub dźwięku;
3) SKW prowadzi okresowe badania przeciwpodsłuchowe pomieszczeń oraz przeprowadza je doraźnie w miarę potrzeb, przed naradą, odprawą, konferencją, prezentacją multimedialną, wideokonferencją, a także po każdorazowym nieuprawnionym wejściu do strefy, podejrzeniu, że takie wejście mogło mieć miejsce, a także badania przeciwpodsłuchowe sprzętu będącego na wyposażeniu pomieszczenia, który powrócił po naprawie lub konserwacji;
4) pomieszczenie wyposażone jest w system kontroli dostępu, o którym mowa w kat. K6 w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia.

§ 7a
Pomieszczenia kancelarii tajnych powinny w szczególności spełniać wymagania:
1) określone w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia:
a) konstrukcja pomieszczenia
– uzyskuje co najmniej 2 pkt w Kat. K2,
b) drzwi do pomieszczenia – co najmniej Typ 3 Kat. K3, wyposa
żone w dwa zamki, w tym jeden zamek szyfrowy określony w Typ 4 Kat. K3,
c) okna pomieszczenia
– Typ 4 Kat. K4;
2) kana
ły wentylacyjne i techniczne zabezpieczone w sposób uniemożliwiający przedostanie się do pomieszczenia z zewnątrz.

§ 8.
Pomieszczenia wzmocnione powinny w szczególności spełniać wymagania:

1) określone w Załączniku nr 1 do zarządzenia:

a) konstrukcja pomieszczenia określona w Typ 4 Kat. K2,
b) drzwi do pomieszczenia określone w Typ 4 Kat. K3,
c) okna pomieszczenia określone w Typ 4 Kat. K4, 
d) system alarmowy określony w Typ 3 Kat. K9;

2) uchylony;
3) kanały wentylacyjne i techniczne zabezpieczone w sposób uniemożliwiający przedostanie się do pomieszczenia z zewnątrz.

§ 9.
1. Pomieszczenia wydzielone, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne” powinny spełniać wymagania określone w § 8.

2. Pomieszczenia kancelarii tajnych, pomieszczenia wydzielone, pomieszczenia wzmocnione oraz pomieszczenia innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „tajne” lub wyższej, powinny posiadać system alarmowy zbudowany z certyfikowanych urządzeń, spełniający wymagania eksploatacyjno-techniczne dla XIX grupy SpW – Systemy i urządzenia specjalistyczne do ochrony obiektów, określone przez gestora. Dopuszcza się dalsze stosowanie zainstalowanych systemów alarmowych wykonanych zgodnie z normą PN-EN 50131-1 Systemy alarmowe.

3. Pomieszczenia wydzielone, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „poufne”, „tajne” i „ściśle tajne” powinny posiadać system kontroli dostępu, co najmniej Typ 2 Kat. K6 określony w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia.

4. Pomieszczenia wydzielone, w których zlokalizowane są newralgiczne elementy systemów teleinformatycznych przeznaczonych do przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” zabezpiecza się analogicznie jak pomieszczenia wydzielone, w których przetwarza się informacje niejawne o klauzuli „poufne”.

5. W przypadku pomieszczeń, w których służba lub praca odbywa się w systemie całodobowym można odstąpić od stosowania zabezpieczeń fizycznych, o których mowa w § 8, pod warunkiem, że obiekt podlega całodobowej ochronie, zgodnie z Typ 4 Kat. K10 określony w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia.

§ 9a.
1. Pomieszczenia kancelarii tajnych, pomieszczenia wydzielone, pomieszczenia wzmocnione oraz pomieszczenia innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „poufne” lub wyższej, powinny posiadać system sygnalizacji pożaru.

2. Pomieszczenia kancelarii tajnych, pomieszczenia wydzielone, pomieszczenia wzmocnione oraz pomieszczenia innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy, w których przetwarzane są informacje niejawne o klauzuli „tajne” lub wyższej, powinny posiadać system alarmowy zbudowany z certyfikowanych urządzeń, spełniający wymagania eksploatacyjno-techniczne dla XIX grupy SpW - Systemy i urządzenia specjalistyczne do ochrony obiektów. Dopuszcza się dalsze stosowanie zainstalowanych systemów alarmowych wykonanych zgodnie z Polską Normą PN-EN 50131-1 Systemy alarmowe lub normą obronną NO-04-A004 Obiekty Wojskowe. Systemy alarmowe..

3. Zabezpieczenia okien pomieszczeń wzmocnionych oraz pomieszczeń wydzielonych, w których są przetwarzane informacje niejawne o klauzuli „tajne” i „ściśle tajne”, bez względu na ich lokalizację powinny spełniać wymagania określone w Typ 4 Kat. K4 w części III Załącznika nr 1. 

Rozdział 5

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których są przetwarzane informacje niejawne podczas ćwiczeń, stanów nadzwyczajnych i wojny oraz w środkach mobilnych i w kancelariach mobilnych

§ 10.
Środki bezpieczeństwa fizycznego, określone w rozdziale 3 i 4, stosuje się również w czasie ćwiczeń, stanów nadzwyczajnych i wojny o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

§ 11.
1. Miejsca, w szczególności pomieszczenia lub obszary i rejony, w których będą przetwarzane informacje niejawne organizuje się w strefie ochronnej:

1) w przypadku działań prowadzonych w miejscu stałej dyslokacji w pomieszczeniach zabezpieczonych środkami, o których mowa w rozdziale 3 przy zachowaniu gradacji środków bezpieczeństwa fizycznego w zależności od poziomu zagrożeń;
2) w przypadku działań prowadzonych poza miejscem, o którym mowa w pkt 1, w rejonie działań, przy czym:

a) miejsce, w którym przetwarza się informacje niejawne chroni się i w miarę potrzeb oznacza,
b) w przypadku przechowywania materiałów niejawnych o klauzuli „ściśle tajne” i „tajne” poza urządzeniami, o których mowa w § 5 ust. 2, materiały niejawne pozostają pod nadzorem osoby, której je powierzono,
c) miejsca, w których przetwarza się informacje niejawne zabezpiecza się przed podglądem z zewnątrz,
d) materiały niejawne przechowuje się w urządzeniach do przechowywania materiałów niejawnych lub w inny sposób gwarantujący bezpieczeństwo informacji niejawnych,
e) zapewnia się całodobową ochronę fizyczną miejsc przetwarzania informacji niejawnych.

2. W przypadku gdy materiały niejawne pozostają bez nadzoru osób, środek transportu lub kancelaria mobilna powinny zostać zamknięte i objęte stałą ochroną fizyczną lub ochroną techniczną nadzorowaną przez personel bezpieczeństwa.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, oraz gdy środek transportu lub kancelaria mobilna są wyposażone w urządzenia do przechowywania materiałów niejawnych, powinny one zostać obowiązkowo w nich zamknięte.

4. Do kancelarii mobilnych zaliczamy również Ruchome Kancelarie Tajne (RKT). Ogólne wymagania zabezpieczenia fizycznego i technicznego kontenerów dedykowanych dla RKT zawiera załącznik nr 4.

5. Pozyskiwane w ramach nowych dostaw kontenery dla środków mobilnych innych niż RKT, w których mają być przetwarzane informacje niejawne, powinny spełniać wymagania konstrukcyjne oraz wymagania zabezpieczenia fizycznego i technicznego określone w załączniku nr 4, z uwzględnieniem uzyskania pozytywnej opinii wydanej przez Służbę Kontrwywiadu Wojskowego potwierdzającej spełnienie wymagań w zakresie zabezpieczenia fizycznego i technicznego.

6. Wszelkie odstępstwa w zakresie zabezpieczeń fizycznych i technicznych określonych w załączniku nr 4 dotyczące SpW, o którym mowa w ust. 4 i 5, wymagają zgody Szefa SKW.


§ 12.
Przetwarzanie informacji niejawnych w części mobilnej zasobów systemu teleinformatycznego odbywa się na podstawie wyników procesu szacowania ryzyka, o których mowa w art. 49 ust. 1 ustawy, w sposób określony w dokumentacji bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego, przy spełnieniu wymagań w zakresie bezpieczeństwa fizycznego, o których mowa w § 11.

§ 13.
1. Poza rejonami stanowisk dowodzenia, w trakcie prowadzenia działań bojowych, ćwiczeń lub w stanach nadzwyczajnych, materiały niejawne wykorzystuje się i chroni zgodnie z przyjętą taktyką działania wojsk.

2. Taktyka działania wojsk musi uwzględniać postępowanie z materiałami niejawnymi wchodzącymi w skład wyposażenia i uzbrojenia, w tym podczas przemieszczenia i działań poza miejscem stałej dyslokacji, zwanego dalej „MSD”.

REKLAMA DEPOZYTOR ONE-70061/KOMBI-reduced 
Urządzenie służące do deponowania telefonów komórkowych, laptopów, broni, kamer i ponadgabarytowych przedmiotów. Stosowane jest w miejscach objętych zwiększonym nadzorem i o podwyższonym poziomie bezpieczeństwa; przed wejściami do: stref bezpieczeństwa, kancelarii tajnych, sal odpraw i narad, na portierniach.  Posiada skrytki o następujących wymiarach wewnętrznych:
- 8 skrytek 83x117x320(WxSxG)
- 4 skrytki 150x240x320(WxSxG)
- 2 skrytki 100x426x320(WxSxG)
- 1 skrytka 300x426x320(WxSxG)
Skrytki zamykane na zamek mechaniczny /2 kluczyki w komplecie do każdej skrytki/. Podstawa na cokole - urządzenie przystosowane do stawiania na podłodze. Wymiary depozytora: 1130x490x350(WxSxG).
Produkt najwyższej jakości. 
szczegóły >>>
   

Rozdział 6

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których przetwarzane są informacje niejawne w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych w czasie realizacji zadań poza granicami kraju oraz w pomieszczeniach ataszatów obrony

§ 14.
1. Miejsca, w których przetwarzane są informacje niejawne zabezpiecza się zgodnie z przepisami rozdziału 3, a w przypadku braku możliwości spełnienia tych wymogów należy:

1) stosować standardy zabezpieczeń fizycznych nie niższe niż obowiązujące w jednostce (organizacji) międzynarodowej, w której funkcjonuje dana jednostka organizacyjna lub wydzielony pododdział w ramach jednostki (organizacji) międzynarodowej;
2) przechowywać materiały niejawne w urządzeniach, o których mowa w § 5 ust. 2;
3) poinformować Szefa SKW o zastosowanych standardach zabezpieczeń fizycznych.

2. Kancelarie tajne lub inne niż kancelaria tajna komórki organizacyjne odpowiedzialne za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy organizuje się w trwałych pomieszczeniach, schronach lub kancelarii mobilnej.

3. Wszelkie odstępstwa w zakresie zabezpieczeń pomieszczeń kancelarii tajnych wymagają zgody Szefa SKW.

4. Dopuszcza się zastosowanie odstępstw od standardów zabezpieczeń fizycznych w czasie realizacji zadań poza granicami kraju, bez uzgodnienia i akceptacji Szefa SKW, jeżeli uzyskanie ww. zgody nie jest możliwe ze względu na konieczność natychmiastowego działania poza granicami kraju oraz braku możliwości uzgodnień wynikających z charakteru działań. Zastosowanie odstępstw musi każdorazowo być poprzedzone wnikliwą analizą zagrożeń oraz uzyskać akceptację kierownika jednostki organizacyjnej (Dowódcy Polskiego Kontyngentu Wojskowego/polskiej jednostki wojskowej), który w przypadku nieuzasadnionego wprowadzenia odstępstw ponosi odpowiedzialność zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych. 

§ 14a.
Pomieszczenia ataszatów obrony w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, w których przetwarzane są informacje niejawne zabezpiecza się zgodnie z przepisami rozdziału 3, a w przypadku braku możliwości spełnienia tych wymogów należy:
1) stosować standardy zabezpieczeń fizycznych nie niższe niż obowiązujące w placówce zagranicznej, w której funkcjonuje ataszat obrony;
2) przechowywać materiały niejawne w urządzeniach, o których mowa w § 5 ust. 2, lub w urządzeniach do przechowywania materiałów niejawnych zgodnych z wymaganiami określonymi dla placówki zagranicznej, w której funkcjonuje ataszat obrony;
3) przy tworzeniu ataszatu obrony oraz każdorazowej zmianie zabezpieczeń fizycznych poinformować Szefa SKW, poprzez Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych, o zastosowanych zabezpieczeniach fizycznych.

Rozdział 7

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego miejsc, w których przetwarzane są informacje niejawne na okrętach i pomocniczych jednostkach pływających Marynarki Wojennej

§ 15.
1. Kancelarię tajną lub inną niż kancelaria tajna komórkę organizacyjną odpowiedzialną za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy, pomieszczenie wydzielone na okręcie i pomocniczej jednostce pływającej organizuje się w pomieszczeniach spełniających następujące warunki bezpieczeństwa:

1) oddzielonych od innych pomieszczeń trwałymi ścianami uniemożliwiających przedostanie się do wewnątrz;
2) nie posiadających okien (iluminatorów), a gdy jest to niemożliwe, okna (iluminatory) powinny być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający wgląd i wejście z zewnątrz; 
3) wyposażonych w drzwi wejściowe (włazy) wykonane ze stali, zabezpieczone przed włamaniem, zamykane na dwa zamki mechaniczne o skomplikowanym mechanizmie (lub dwa zamki w tym jeden zamek szyfrowy określony w Typ 4 kat. K3).

2. Pomieszczenia kancelarii tajnej (pomieszczenia innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy) oraz pomieszczenie wydzielone powinny być chronione ogólnookrętową (lub zintegrowaną z zainstalowanym systemem alarmowym) instalacją przeciwpożarową.

3. W pomieszczeniu kancelarii tajnej (pomieszczeniach innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy), pomieszczeniu wydzielonym instaluje się systemy alarmowe spełniające wymagania określone co najmniej w Typ 1 Kat. K9 w części III Załącznika nr 1 do zarządzenia.

4. W przypadku braku możliwości montażu zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1-3, pomieszczenia należy objąć szczególnym nadzorem dyżurnej służby (służby wachtowej) na okręcie lub pomocniczych jednostkach pływających.

5. Podczas postoju w porcie, materiały niejawne przechowuje się w kancelarii tajnej okrętu lub innych niż kancelaria tajna komórkach organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy.

6. Na okrętach, na których nie ma kancelarii tajnej lub innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy, materiały niejawne na czas niezbędny do realizacji zadania przechowuje się w kabinie dowódcy okrętu (lub innym pomieszczeniu określonym przez dowódcę okrętu), wyposażonej w urządzenia do przechowywania materiałów niejawnych.

7. Przetwarzanie informacji niejawnych poza kancelarią tajną (inną niż kancelaria tajna komórką organizacyjną odpowiedzialną za przetwarzanie materiałów niejawnych w rozumieniu art. 44 ustawy) jest dopuszczalne – za zgodą i na zasadach określonych przez dowódcę okrętu.

8. W przypadku ryzyka przejęcia okrętu przez przeciwnika lub innego zagrożenia dowódca okrętu nakazuje pełną kasację danych i oprogramowania oraz zniszczenie innych materiałów zawierające informacje niejawne. Okręty wyposaża się w miarę możliwości technicznych w urządzenia lub środki do natychmiastowego niszczenia materiałów niejawnych.

Rozdział 8

Dobór i stosowanie środków bezpieczeństwa fizycznego do ochrony materiałów niejawnych na pokładach statków powietrznych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

§ 16.
1. Kierownik jednostki organizacyjnej odpowiada za organizację ochrony materiałów niejawnych na pokładach statków powietrznych, która ma na celu zapewnienie stałego nadzoru nad nimi.

2. W jednostce organizacyjnej, w której stacjonują statki powietrzne, za ochronę materiałów niejawnych znajdujących się na wyposażeniu tych statków powietrznych, odpowiedzialny jest kierownik tej jednostki organizacyjnej, który stosuje środki ochrony fizycznej uniemożliwiające ujawnienie informacji niejawnych.

3. Podczas wykonywania lotu za ochronę materiałów niejawnych, znajdujących się na pokładzie statku powietrznego, odpowiada jego dowódca.

4. Po wylądowaniu na innym lotnisku wojskowym na terenie kraju, za ochronę informacji niejawnych znajdujących się na pokładzie statku powietrznego, odpowiedzialny jest dowódca bazy, w której wylądował statek powietrzny.

5. W przypadku lądowania na terenie kraju na lotniskach cywilnych lub poza MSD, w szczególności: lądowanie awaryjne, lądowanie w miejscu przygodnym, lądowanie w ramach zadań poszukiwawczo-ratowniczych, za ochronę materiałów niejawnych znajdujących się na pokładzie statku powietrznego, odpowiedzialny jest jego dowódca. Ochrona fizyczna statku powietrznego w przypadku lotniska cywilnego jest sprawowana przez służby ochrony lotniska (SOL), zgodnie z miejscowymi procedurami, a jeżeli jest to niewystarczające to przez ŻW.

6. W przypadku lądowania poza MSD poza granicami kraju na terenie państw członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, zwanej dalej „NATO” – ochrona fizyczna sprawowana jest przez miejscowe służby ochronne zgodnie z miejscowymi procedurami, jeżeli jest niewystarczająca – przez organa policji wojskowej.

7. W przypadku lądowania poza MSD poza granicami kraju na terenie państw spoza NATO niebędących teatrem działań wojennych stosuje się procedury postępowania określone są w dokumentach normatywnych NATO oraz w ewentualnych porozumieniach w przypadku planowanych lądowań.

8. W przypadkach, o których mowa w ust. 5-7, do czasu stwierdzenia przez dowódcę statku powietrznego, że ochrona informacji niejawnych jest wystarczająca, za zapewnienie właściwej ochrony odpowiada dowódca statku powietrznego.

9. W sytuacji gdy lądowanie statku powietrznego nastąpi na terenie obcego państwa, które nie jest sojusznikiem Rzeczypospolitej Polskiej, za ochronę materiałów niejawnych, znajdujących się na pokładzie statku powietrznego odpowiada jego dowódca. W sytuacji krytycznej dowódca statku powietrznego nie opuszcza go do czasu, aż uzna, iż jest on bezpieczny. W przypadku zagrożenia dowódca statku powietrznego dokonuje dostępnymi środkami pełnej kasacji danych i oprogramowania oraz niszczy inne materiały zawierające informacje niejawne. Statki powietrzne wyposaża się w miarę możliwości technicznych w urządzenia lub środki do natychmiastowego niszczenia materiałów niejawnych.

Rozdział 9

Postanowienia szczególne

§ 17.
1. W razie wystąpienia okoliczności trudnych do przewidzenia, w szczególności w czasie stanów nadzwyczajnych lub wojny, w których typowe sposoby ochrony materiałów niejawnych mogą być niemożliwe do wykorzystania lub ich użycie pogorszy bezpieczeństwo informacji, kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić zgodę na odstępstwa od przyjętych rozwiązań, pod warunkiem zapewnienia realizacji celów określonych w ustawie i niniejszym zarządzeniu, po zaakceptowaniu ryzyk związanych z odstępstwami. W przypadku nieuzasadnionego wprowadzenia odstępstw, kierownik jednostki organizacyjnej ponosi odpowiedzialność zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

2. Zgodę na odstępstwa dokumentuje się w odpowiednim do szczebla dowodzenia/kierowania dokumencie decyzyjnym.

3. W warunkach bojowych, kiedy kontakt z kierownikiem jednostki organizacyjnej jest niemożliwy lub może spowodować zagrożenie, sposób ochrony materiałów niejawnych określa dowódca pododdziału (równorzędny), a w przypadku jego braku osoba będąca w posiadaniu materiałów niejawnych.

4. W przypadku zagrożenia dowódca pododdziału (równorzędny), a w przypadku jego braku osoba będąca w posiadaniu materiałów niejawnych dokonuje, dostępnymi środkami, pełnej kasacji danych i oprogramowania oraz niszczy inne materiały zawierające informacje niejawne.

§ 18.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach uniemożliwiających spełnienie któregokolwiek z warunków dotyczących zabezpieczenia kancelarii tajnych, pomieszczeń wydzielonych, wzmocnionych i pomieszczeń specjalnych, po przedstawieniu alternatywnych rozwiązań w zakresie zabezpieczeń fizycznych oraz uzyskaniu pozytywnej opinii pełnomocnika ochrony szczebla bezpośrednio nadrzędnego i Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych, zgodę na zastosowanie alternatywnych środków bezpieczeństwa udziela Szef SKW.

§ 19.
W jednostce organizacyjnej, w której są przetwarzane informacje niejawne międzynarodowe uwzględnia się postanowienia obowiązujących umów i porozumień międzynarodowych oraz wytycznych Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Rozdział 10

Postanowienia przejściowe i końcowe

§ 20.
Zastosowany przed wejściem w życie niniejszego zarządzenia system środków bezpieczeństwa fizycznego, obejmujący rozwiązania organizacyjne, a także wyposażenie pomieszczeń w urządzenia służące do ochrony informacji niejawnych oraz elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych, nie ulega modyfikacji, pod warunkiem, że poziom zagrożeń nie wzrośnie.

§ 21.
Zezwala się na dalsze stosowanie urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych, spełniających wymagania zawarte w dotychczasowym zarządzeniu Nr 57/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 grudnia 2011 r. w sprawie szczególnego sposobu organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych oraz innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie informacji niejawnych, sposobu i trybu przetwarzania informacji niejawnych oraz doboru i stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 402).

§ 21a.
Dopuszcza się użytkowanie urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych, którym wydano certyfikaty lub świadectwa kwalifikacyjne zgodnie z wymaganiami zawartymi w:

1) załączniku nr 1 do zarządzenia Nr 49/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 sierpnia 2002 r. w sprawie szczególnych zasad organizacji kancelarii tajnych, stosowania środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 149 i 180 oraz z 2004 r. poz. 25) po uwzględnieniu odwrotnej klasyfikacji urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych;

2) załączniku nr 1 do zarządzenia Nr 25/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie szczególnego sposobu organizacji kancelarii tajnych oraz innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za rejestrowanie, przechowywanie, obieg i udostępnianie materiałów niejawnych, stosowania środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 203);

3) zarządzeniu Nr 12/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 marca 2010 r. w sprawie szczególnego sposobu organizacji kancelarii tajnych oraz innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za rejestrowanie, przechowywanie, obieg i udostępnianie materiałów niejawnych, stosowania środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych (Dz. Urz. Min. Obr. Nar. poz. 49 i 327).

§ 22.
Przepisów zarządzenia nie stosuje się do kancelarii kryptograficznych, dla których dobór środków bezpieczeństwa fizycznego reguluje odrębne zarządzenie.

§ 23.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.

 

ZAŁĄCZNIKI w jednym pliku - (dostępne na CD)

Załącznik nr 1 - Dobór środków bezpieczeństwa fizycznego

Załącznik nr 2 - Klasyfikacja i wymagania techniczne dla urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych

Załącznik nr 3 - Formularz z kodami dostępu i kodami systemu alarmowego do pomieszczeń kancelarii tajnych, a także do znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń do przechowywania materiałów niejawnych

Załącznik nr 4 - Wymagania ogólne na kontenery przeznaczone na Ruchome Kancelarie Tajne